به گزارش مشرق، مقامات کارگری می گویند از مهمترین مسائل و بخش‌های هزینه ای خانوار کارگری، تامین خرج و مخارج مسکن است که برای بیشتر آنها به شکل پرداخت اجاره و یا تامین مبلغ رهن وجود دارد.
در حال حاضر، بیش از دوسوم کارگران و تقریبا تمامی حداقل بگیران، فاقد مسکن شخصی هستند. داشتن مسکن برای بسیاری از کارگران تقریبا یک رویا است و اجرای برخی برنامه ها و طرح‌ها مانند مسکن مهر در سال‌های گذشته نیز نتوانسته است در این بخش کارساز باشد.
کارگران عقیده دارند دولت‌ها مشارکت و اقدامات مناسب برای خانه دار شدن کارگران انجام نداده اند و از این رو امروز بسیاری از آنها فاقد مسکن هستند.
علاوه بر این، بسیاری از کارگران نیز به دلیل دریافتی های پایین، حتی توان پرداخت ارقام مربوط به اجاره مسکن و یا تامین هزینه رهن واحد مسکونی را نیز ندارند و این مسئله باعث شده است تا بخشی از جامعه کارگری در حاشیه شهرها ساکن شوند.
کارشناسان بر این عقیده اند که به دلیل بالا بودن هزینه های خانه دار شدن در ایران، کارگران از جمله گروه‌هایی هستند که قطعا بدون حمایت دولت‌ها امکان خانه دار شدن را ندارند. به گفته مسئولان بخش کارگری کشور، در حال حاضر بسیاری از آنها مجبورند تا دوسوم درآمد ماهیانه خود را تنها به تامین هزینه‌های اجاره مسکن به ویژه در کلانشهرها اختصاص دهند.
متاسفانه کارگران از آنچه که به عنوان مسکن مهر نامیده شد و از سوی دولت‌های قبل به مرحله اجرا درآمد، بهره چندانی نبردند و این طرح با وجود وظیفه ذاتی خود، نتوانست کمک چندانی به خانه دار شدن اقشار کم درآمد و به ویژه کارگران کند.
حالا مدتی است برخی وعده های جدید از سوی مقامات دولتی درباره کمک به خانه دار شدن کارگران داده می شود. در طول دو سال از فعالیت دولت یازدهم، چند طرح با نام‌های مسکن امید، مسکن اجتماعی و حالا نیز احیای صندوق مسکن کارگران به عنوان برنامه های دولت برای خانه دار شدن اقشار کم درآمد و در مواردی انحصارا کارگران، مطرح شده است.
غلامرضا عباسی بیان اینکه تامین هزینه های مربوط به مسکن دوسوم درآمدهای ماهیانه اقشار کارگری را تشکیل می دهد گفت: اینکه به تازگی از سوی وزیر کار احیای صندوق مسکن کارگری مطرح شده است، باید به مرحله عمل برسد.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران اظهارداشت: مسکن از خواسته های کارگران است و اینها وعده های خوبی است که از سوی دولت برای تامین مسکن اقشار کم درآمد داده می شود.
وی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که هر اسمی که می خواهند می توانند برای کمک به تامین مسکن کارگران بگذارند، اما در نهایت تا کاری به مرحله عمل نرسد نمی تواند موثر باشد.
عباسی افزود: پیش از احیای صندوق مسکن کارگران، طرح‌های مسکن امید و مسکن اجتماعی برای کارگران مطرح شد ولی آیا دولت واقعا می خواهد در این زمینه ها کمک کند؟ آیا دولت در تامین هزینه های خانه دار شدن کارگران مشارکت خواهد کرد؟
این مقام مسئول کارگری کشور با اشاره به اینکه دو سال از عمر دولت گذشته است، تاکید کرد: به جرات می‌توان گفت دستکم ۶ میلیون کارگر و به بیانی ۵۰ درصد مشمولان قانون کار کشور فاقد مسکن هستند. در طرح مسکن مهر نیز که از کارگران ثبت نام شده بود، برخی چون حتی توان تامین هزینه های اولیه را نداشتند، حذف و از گردونه خارج شدند.
وی ادامه داد: بسیاری از شاغلان حتی توان مشارکت در صندوق‌های مسکن را نیز ندارند اما کار شناسایی کارگران بدون خانه، دشوار نیست و دولت اگر واقعا می خواهد در این زمینه کاری انجام دهد از طریق راه اندازی یک سامانه و کمک کانون‌های عالی کارگری، قابل انجام است.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران اظهارداشت: دولت حتی در این زمینه می تواند اولویت بندی داشته باشد و ما توقع نداریم به یکباره برای تامین مسکن همه کارگران فاقد مسکن از سوی دولت اقدام شود. مهم این است که دولت در این بخش تنها کار تبلیغاتی نکند و اقدام عملی وجود داشته باشد.
در حال حاضر، بیش از دوسوم کارگران و تقریبا تمامی حداقل بگیران، فاقد مسکن شخصی هستند. داشتن مسکن برای بسیاری از کارگران تقریبا یک رویا است و اجرای برخی برنامه ها و طرح‌ها مانند مسکن مهر در سال‌های گذشته نیز نتوانسته است در این بخش کارساز باشد.
کارگران عقیده دارند دولت‌ها مشارکت و اقدامات مناسب برای خانه دار شدن کارگران انجام نداده اند و از این رو امروز بسیاری از آنها فاقد مسکن هستند.
علاوه بر این، بسیاری از کارگران نیز به دلیل دریافتی های پایین، حتی توان پرداخت ارقام مربوط به اجاره مسکن و یا تامین هزینه رهن واحد مسکونی را نیز ندارند و این مسئله باعث شده است تا بخشی از جامعه کارگری در حاشیه شهرها ساکن شوند.
کارشناسان بر این عقیده اند که به دلیل بالا بودن هزینه های خانه دار شدن در ایران، کارگران از جمله گروه‌هایی هستند که قطعا بدون حمایت دولت‌ها امکان خانه دار شدن را ندارند. به گفته مسئولان بخش کارگری کشور، در حال حاضر بسیاری از آنها مجبورند تا دوسوم درآمد ماهیانه خود را تنها به تامین هزینه‌های اجاره مسکن به ویژه در کلانشهرها اختصاص دهند.
متاسفانه کارگران از آنچه که به عنوان مسکن مهر نامیده شد و از سوی دولت‌های قبل به مرحله اجرا درآمد، بهره چندانی نبردند و این طرح با وجود وظیفه ذاتی خود، نتوانست کمک چندانی به خانه دار شدن اقشار کم درآمد و به ویژه کارگران کند.
حالا مدتی است برخی وعده های جدید از سوی مقامات دولتی درباره کمک به خانه دار شدن کارگران داده می شود. در طول دو سال از فعالیت دولت یازدهم، چند طرح با نام‌های مسکن امید، مسکن اجتماعی و حالا نیز احیای صندوق مسکن کارگران به عنوان برنامه های دولت برای خانه دار شدن اقشار کم درآمد و در مواردی انحصارا کارگران، مطرح شده است.
غلامرضا عباسی بیان اینکه تامین هزینه های مربوط به مسکن دوسوم درآمدهای ماهیانه اقشار کارگری را تشکیل می دهد گفت: اینکه به تازگی از سوی وزیر کار احیای صندوق مسکن کارگری مطرح شده است، باید به مرحله عمل برسد.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران اظهارداشت: مسکن از خواسته های کارگران است و اینها وعده های خوبی است که از سوی دولت برای تامین مسکن اقشار کم درآمد داده می شود.
وی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که هر اسمی که می خواهند می توانند برای کمک به تامین مسکن کارگران بگذارند، اما در نهایت تا کاری به مرحله عمل نرسد نمی تواند موثر باشد.
عباسی افزود: پیش از احیای صندوق مسکن کارگران، طرح‌های مسکن امید و مسکن اجتماعی برای کارگران مطرح شد ولی آیا دولت واقعا می خواهد در این زمینه ها کمک کند؟ آیا دولت در تامین هزینه های خانه دار شدن کارگران مشارکت خواهد کرد؟
این مقام مسئول کارگری کشور با اشاره به اینکه دو سال از عمر دولت گذشته است، تاکید کرد: به جرات می‌توان گفت دستکم ۶ میلیون کارگر و به بیانی ۵۰ درصد مشمولان قانون کار کشور فاقد مسکن هستند. در طرح مسکن مهر نیز که از کارگران ثبت نام شده بود، برخی چون حتی توان تامین هزینه های اولیه را نداشتند، حذف و از گردونه خارج شدند.
وی ادامه داد: بسیاری از شاغلان حتی توان مشارکت در صندوق‌های مسکن را نیز ندارند اما کار شناسایی کارگران بدون خانه، دشوار نیست و دولت اگر واقعا می خواهد در این زمینه کاری انجام دهد از طریق راه اندازی یک سامانه و کمک کانون‌های عالی کارگری، قابل انجام است.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران اظهارداشت: دولت حتی در این زمینه می تواند اولویت بندی داشته باشد و ما توقع نداریم به یکباره برای تامین مسکن همه کارگران فاقد مسکن از سوی دولت اقدام شود. مهم این است که دولت در این بخش تنها کار تبلیغاتی نکند و اقدام عملی وجود داشته باشد.
